Lucja Lis urodził się 8 sierpnia 1950 roku w Bytomiu nieopodal dzisiejszego stadionu Ruchu Radzionków, w domu przy nieistniejącej już ulicy Górniczej. Swoją przygodę z kolarstwem szosowym rozpoczął bardzo szybko, bo już w wieku 11 lat. Mając lat 15 był już mistrzem juniorów federacji „Górnik”. Rok później został wicemistrzem Polski w kategorii juniorów, by zaledwie po dwóch latach od rozpoczęcia poważnych treningów w Ruchu Radzionków zostać mistrzem Polski! W następnym roku po raz drugi zdobywa tytuł mistrza Polski juniorów. Kolejne lata to już sukcesy w zawodach kategorii seniorów.
Pierwszy sukces w seniorskiej karierze Lucjan Lis osiągnął w 1970 roku zajmując 3 miejsce w indywidualnych mistrzostwach Polski. W tym samy roku trener kadry narodowej włączył naszego zawodnika do drużyny wyjeżdżającej na mistrzostwa świata w Mendrisio. Wspólnie z Edwardem Barcikiem, Stanisławem Szozdą i Janem Smyrakiem zdobywa tam brązowy medal w drużynowej jeździe na czas.
W tej samej konkurencji Lucja Lis wspólnie z: Tadeuszem Mytnikiem, Stanisławem Szozdą i Ryszardem Szurkowskim zdobył złoty medal podczas mistrzostw świata w Barcelonie dwa lata później.
W roku 1972 osiągnął swój wielki sukces, którym szczyci się cała nasza „Żółto – Czarna Ojczyzna” – zawodnik Ruchu Radzionków zdobywa medal olimpijski!
Na igrzyskach olimpijskich w Monachium w wyścigu drużynowym, razem z Barcikiem, Szozdą i Szurkowskim zdobywa srebrny medal.
Ponadto w 1972 roku był drugi w klasyfikacji generalnej wyścigu Dookoła Bułgarii, rok później był najlepszy w Tour de Pologne oraz zajął siódme miejsce indywidualnie i pierwsze drużynowo w Wyścigu Pokoju.
Niestety w tym też okresie rozpoczęły się poważne kłopoty zdrowotne Pana Lucjana.
W 1974 roku notuje słabe wyniki co jest wysoce niezrozumiałe po licznych dotychczasowych zwycięstwach. Okazało się, że poważnie zachorował na nerki. Każde przeziębienie, infekcja bakteryjna osłabiały nerki i powodowały zatrucie organizmu. Mimo badań w Centralnym Ośrodku Medycyny nie zrobiono niczego by uchronić go przed chorobą. W 1977 roku wyjechał do RFN za namową wybitnych polskich lekarzy, którzy nie widzieli w kraju dla niego ratunku. W 1980 roku przeszedł pierwszy przeszczep nerki zaś 13 lat później drugi. Problemy z nerkami najprawdopodobniej doprowadziły do przedwczesnej śmierci.
Żegnaj Mistrzu!
Pogrążona w żałobie Żółto – Czarna Ojczyzna
Rok 2009 – Lucjan Lis z obrazem, który otrzymał podczas akademii z okazji 90-lecia Ruchu Radzionków.
